De kunstenaar wil eigenlijk niet te veel vertellen over het werk, iedereen mag het beleven, voelen, zien zoals ze dat zelf willen. Voor de kunstenaar is het niet belangrijk of het iets voorstelt of het een gevoel opwekt. Dit is namelijk voor iedereen verschillend en een eigen beleving. Wat voor de kunstenaar wel belangrijk is, is dat het klopt en als dat zo is dan is het goed en dat zie je meteen.

Sore staat bekend om diens monumentale zelfportretten, getekend met grafiet op transparant kaasdoek, waarin thema’s als identiteit en emotionele kwetsbaarheid onderzocht worden. Sinds 2020 richt Sore zich ook op landschapstekeningen, waarbij de interactie tussen diens innerlijke belevingswereld en de omringende omgeving verkent.

Een belangrijk thema uit het werk van de kunstenaar is de horizon. Op zijn website vindt u daar een aantal werken van. Aardkleuren en een gamma van blauwen springen daarbij in het oog. Dit schilderij verbeeldt het ontstaan, de wording, Genesis. Het formaat van het vlak daagde uit om groots uit te pakken. Daarmee is Genesis  een krachtig beeld geworden op een kwetsbare drager.

Aan de tafel met het klassieke rood-wit geruite tafelkleed zit een familie klaar om stamppot te eten. Op de achtergrond is een weiland met de kerk van Molenschot te zien. Dit werk is geïnspireerd op de Brabantse cultuur. Voornamelijk de ‘Doe maar normaal dan doe je al gek genoeg’ houding en het onder het tapijt vegen van moeilijke onderwerpen. De personen aan tafel zitten stijfjes aan tafel, de vierde plek aan tafel is voor de toeschouwer van dit werk, die de sfeer aan tafel feilloos kan proeven.

Matthieu van Riel studeerde Monumentale Vormgeving, Tekenen en Vrije Schilderkunst aan de St. Joost Kunstacademie in Breda. Afgestudeerd in 1987.

Hij maakt schilderijen; figuratief, abstract en op het grensvlak van figuratie en abstractie. Veelal in series.

Zijn werk is gebaseerd op waarnemingen van het landschap en de natuur. Inspiratie voor zijn werk haalt hij uit zijn vele wandelingen langs tulpen- en bloemenvelden, akkers, in polders, langs de Noordzeekust en in ruige bergachtige streken in Scandinavië en de Alpen. De foto’s die hij onderweg maakt dienen slechts als aanleiding; het gaat hem meer om het idee landschap/zeegezicht.

In de ene serie zien de schilderijen en objecten er gepland uit, geconstrueerd, ontworpen bijna, grenzend aan geometrie (sommige werken zijn puur geometrisch); in een andere overheerst het intuïtieve, het ongeordende, het toeval. Daarnaast zijn er schilderijen die er precies tussenin zitten. En al die series bestaan gewoon naast elkaar.