Het geloof in de menselijke waardigheid als grondslag voor mensenrechten Immers het verhaal van de mensheid, zijn veerkracht en grootsheid zijn een essentieel onderdeel van mijn oeuvre. Geboren onder een koloniaal bestuur ontstond in mij een wereldbeeld gevormd door een ideologie van overheersing en exploitatie. Onzichtbaar zijn en blijven werd de norm voor ons. Mijn moedertaal werd mij ontnomen op school. Mijn nieuwe moedertaal werd het beeldhouwen.

Onzichtbaren worden ze genoemd in Italië (2021) de migranten die een belangrijke bijdrage leveren aan de economie maar volledig genegeerd worden. Hun onzichtbaarheid komt tegemoet aan de behoeften van informele economieën en gewetenloze politici.

Samen met de Italiaanse activiste Chiara Mosciatti zijn we een tijdloos project begonnen in Calabrië. Op meerdere openbare plekken in Italië monumenten van het nieuwe humanisme (nieuwe ontmoetingen) te plaatsen. Zichtbaar maken wat niet gezien mag worden. Mijn beelden zijn geen stedelijke versieringen maar iconische markers in een geschiedenis en een mogelijk startpunt van verandering. Het tweede monument “The Other Face: ”wordt dit jaar aan de kust van San Ferdinando in Calabrië onthuld. Ter nagedachtenis van de moord op de Malinees Soumaila Sacko.

In een veranderende samenleving waar wij anders met elkaar omgaan hebben wij behoefte aan nieuwe inzichten over het goddelijke, het natuur en het menselijke recht. Een veranderende omgeving roept vragen op over bestaande kernwaarden en grondrechten, immers het koloniale recht is nog steeds verankerd in onze grondwet en is er daardoor überhaupt een anders denken wenselijk.