In mijn schilderwerk spelen landschappen vaak een ondergeschikte rol. Soms zijn ze onderdeel van een beeldend lijnenspel van ‘roadscapes’, of de achtergrond van een ander schouwspel. Maar in dit tweeluik wilde ik het rivierenlandschap de hoofdrol geven. Het karakteristieke van dit gebied zit ‘m voor mij in de steeds wisselende uitzichten, die voortdurend nieuwe perspectieven laten zien. Een opeenvolging van landschappen en vergezichten. Aan elkaar verbonden door het water, met een steeds veranderend lijnenspel van uiterwaarden, dijken en dorpjes. En er wordt wat afgewandeld, gefietst en uitgewaaid op die dijken!

Dit tweeluik probeert die sfeer te vangen. Als onderdeel van een beeldend onderzoek naar de persoonlijkheid van de dijken in Maasdriel. Het toont de dijk tussen Rossum en Hurwenen. Ik zocht naar een manier om in één beeld dat stuk dijk te typeren. Daarvoor koos ik een birds eye perspectief, om die weidsheid te kunnen laten zien. Een vervreemdend perspectief, met de Waal die het beeld domineert, als imposante tegenmal van het groene land.