“Met de vraag uit de omgeving Truus Jij moet wel meedoen. tuurlijk heel graag zelfs! Met jullie vraag! Wat is typisch Maasdriel ! in de loop der jaren het verlangen om mijn omgeving (die zo mooi is) in mijn werken te verstoppen. Na 37 jaar bewoner van Maasdriel te zijn nog steeds die verwondering van de mooie omgeving de mensen de cultuur het bruisende dorpsleven. Dit werk “Energie” is ’n kuip vol kleur en hoop, die ik als symbool en kunstwerk voor kunst in de gemeente wil aandragen. “Energie” is een Design Bad van Villeroy & Boch, deze is uniek doordat er een zit element van is maken. Het Design Bad wordt gepresenteerd op een 50cm waardoor de buik en schildering ook goed zichtbaar wordt. De zuil is een verlengstuk van het Design Bad. Een bankje in de openbare ruimte, park, speeltuin noem maar op is als een ontmoetingsplaats Een ontmoetingsplek waar we samen nu allemaal zo naar verlangen en typisch Maasdriel Deze buik van de kuip zit vol energie, kleur, symbolen, ideeen en plannen voor de toekomst wat typisch Maasdriel is we willen verder, ontmoeten, ontwikkelen en samen delen. Ik hoop oprecht dat dit stukje “Energie”” de bewoners en bezoeker van Gemeente Maasdriel iets extra kan geven. Die op ieders gezicht weer ’n glimlach kan toveren, om er samen vol energie weer iets moois van te maken in 2021 Een persoonlijke presentatie of toelichting is altijd prettiger, als hier behoefte aan is dan hoor ik het graag. Ik kan het plan altijd afgeven voor inzage. Het idee achter de Energie Design bank is ook dat, hij on tour gaat (voorafgaand aan de mogelijke expositie) langs alle dorpen en buurschappen voor een plaatselijke en bijzondere ontmoeting. met uiteraard een mooi foto Moment om te kunnen delen, zo ontstaat er ook interactie. Denk aan locaties zoals natuurgebieden langs de dijk, kasteel Ammerzoden, de Maas, jachthavens, slot well, boer en tuinderijen, ’t klompen pad noem maar op Maasdriel heeft zoveel locatie mooie locatie. Hier zou ik graag 2 weken voor uittrekken, met het doel samen ontmoeten en delen.”

“Hoe Rossum & Driel samen komen op een bankske”

Dit schilderij heb ik gemaakt in het Rembrandtjaar 2019. 350ste sterfjaar van Rembrandt. Mijn uitgangspunt was de Nachtwacht, met daarin verwerkt alle Ammerooise dieren bijnamen van vroeger en nu. Ik heb ze allemaal op de plaats van de mensen in de Nachtwacht gezet. Ik heb met heel veel plezier aan dit schilderij gewerkt. En omdat het is gemaakt met de dieren bijnamen van mensen uit Ammerzoden, dacht ik dat het heel goed zou kunnen passen als kunst in de gemeente Maasdriel.Van links naar rechts: Boven :Het hundje, het Duifke,de Spreeuw, de Keu, den Bok, het Ratje, den Haan, de Meeuw, de Muis, de Sijs, de Kuus, de Karekiek. Onder: de Kat, het Hert, het Schupke, de Mossel, de Spin, den Beir, de Kikvors, den Aerend,de Poes, de Mus en helemaal onderin, den Baars.

Deze installatie is interactief. Wat mij opviel tijdens een bezoek aan het Driels museum is dat de gids bij vrijwel ieder voorwerp een anekdote wist. Ook in Kasteel Ammerzoden en in het bezoekerscentrum in Heerewaarden wordt enthousiast over de rijke historie verteld. Verhalen vertellen zou weleens iets typisch Maasdriels kunnen zijn. Het lijkt me boeiend wat de inwoners van Maasdriel, de bezoekers van het gemeentehuis, zelf bij deze inzending bedenken. Bij de put ligt een pen met een kladblok waarop iedereen zijn of haar uitleg bij het beeld kan geven, mogelijk met titel.

De Maas en De Waal die Maasdriel omringen vormen de grote inspiratiebron voor mijn werk als schilder. Ik ben professioneel opgeleid als beeldend kunstenaar (Tilburg) en heb mijn werk met grote regelmaat in het land geëxposeerd. Ik woon in Rossum, heb mijn atelier in Hurwenen én ben geboren en getogen in Hedel. Alle drie dorpen in de Gemeente Maasdriel. Ook mijn familie (van twee kanten!) woont al zeker drie eeuwen hier. Ik mag dus wel zeggen dat ik van geboorte een rasechte Hedelnaar, en daarmee Maasdrielenaar ben! Ik word dagelijks geraakt door het prachtige rivierenland met haar kenmerkende eigen licht, atmosfeer en wijdsheid. Het rivierengebied -en met name de schitterende Bommelerwaard- is mijn thuis. Ik woon en werk er en ben er geboren en getogen. De rivieren spelen in onze gemeente, en zeker ook in het leven van haar bewoners, een belangrijke rol. De verbondenheid van mijn werk met de rivieren mag duidelijk zijn en zou je kunnen bestempelen als TYPISCH MAADSRIEL. Daarom vind ik dat mijn werk eigenlijk terecht een plekje verdient in het Maasdrielse gemeentehuis! Reden te meer dat ik als Maasdsrielse kunstenaar én groot liefhebber van onze streek graag deelneem aan het initiatief KUNST IN DE GEMEENTE.

In mijn schilderwerk spelen landschappen vaak een ondergeschikte rol. Soms zijn ze onderdeel van een beeldend lijnenspel van ‘roadscapes’, of de achtergrond van een ander schouwspel. Maar in dit tweeluik wilde ik het rivierenlandschap de hoofdrol geven. Het karakteristieke van dit gebied zit ‘m voor mij in de steeds wisselende uitzichten, die voortdurend nieuwe perspectieven laten zien. Een opeenvolging van landschappen en vergezichten. Aan elkaar verbonden door het water, met een steeds veranderend lijnenspel van uiterwaarden, dijken en dorpjes. En er wordt wat afgewandeld, gefietst en uitgewaaid op die dijken!

Dit tweeluik probeert die sfeer te vangen. Als onderdeel van een beeldend onderzoek naar de persoonlijkheid van de dijken in Maasdriel. Het toont de dijk tussen Rossum en Hurwenen. Ik zocht naar een manier om in één beeld dat stuk dijk te typeren. Daarvoor koos ik een birds eye perspectief, om die weidsheid te kunnen laten zien. Een vervreemdend perspectief, met de Waal die het beeld domineert, als imposante tegenmal van het groene land.

Een ode aan alle champignon pluksters die met hun slecht betaalde werk een grote bijdrage leverde aan de welvaart van Maasdriel.

De grenzen opzoeken De combinatie van onze gemeentegrenzen en het portretteren van mensen in alle 11 kernen was mijn rode draad voor dit project. Ik heb de gemeentegrenzen digitaal verwerkt tot allemaal kleine vierkantjes. In deze vierkantjes komen allemaal verschillende portretten van mensen die daar wonen. Dus in Heerewaarden komen de mensen uit Heerewaarden en in Wellseind komen de mensen van daar. Na een aantal concepten had ik een concept wat bestond uit ongeveer 160 foto’s in de vorm van Maasdriel en de kleuren van de gemeente daar overheen.

Ik maak al decennialang kunstwerkjes, naar eigen idee en creatieve inval. Voornamelijk van metaal en/of glas dat er al een leven op heeft zitten, en het heeft vaak een achtergrondverhaal: wat was het voorheen en waarvoor heeft het gediend. Ook de bewerking en gebruik van verbindingsmiddelen uit vervlogen tijden b.v. klinknagels en/ of vierkante bouten/moeren geven, een indicatie van de leeftijd; soms is dat meer dan een eeuw oud. Dit geeft een extra dimensie aan het object. We leven tussen Maas en Waal. Water en schepen, we zien ze dagelijks. En wat is er mooier dan een rank zeilschip met de wind in de zeilen? Het schip, de romp, is een oud pikhouweel. Dit werd gebruikt voor zwaar en grof werk maar is nu getransformeerd tot een rank zeilschip. Het materiaal van de zeilen is afkomstig van een verwarmingsketel die jaren dienst had gedaan in een broeikas in Maasdriel en vanwege zijn leeftijd werd vervangen. De golven: dit prachtige stuk hout is achtergebleven toen de Maas zich na hoog water weer terugtrok. Ik vond het bij het veer in Alem.