“Met de vraag uit de omgeving Truus Jij moet wel meedoen. tuurlijk heel graag zelfs! Met jullie vraag! Wat is typisch Maasdriel ! in de loop der jaren het verlangen om mijn omgeving (die zo mooi is) in mijn werken te verstoppen. Na 37 jaar bewoner van Maasdriel te zijn nog steeds die verwondering van de mooie omgeving de mensen de cultuur het bruisende dorpsleven. Dit werk “Energie” is ’n kuip vol kleur en hoop, die ik als symbool en kunstwerk voor kunst in de gemeente wil aandragen. “Energie” is een Design Bad van Villeroy & Boch, deze is uniek doordat er een zit element van is maken. Het Design Bad wordt gepresenteerd op een 50cm waardoor de buik en schildering ook goed zichtbaar wordt. De zuil is een verlengstuk van het Design Bad. Een bankje in de openbare ruimte, park, speeltuin noem maar op is als een ontmoetingsplaats Een ontmoetingsplek waar we samen nu allemaal zo naar verlangen en typisch Maasdriel Deze buik van de kuip zit vol energie, kleur, symbolen, ideeen en plannen voor de toekomst wat typisch Maasdriel is we willen verder, ontmoeten, ontwikkelen en samen delen. Ik hoop oprecht dat dit stukje “Energie”” de bewoners en bezoeker van Gemeente Maasdriel iets extra kan geven. Die op ieders gezicht weer ’n glimlach kan toveren, om er samen vol energie weer iets moois van te maken in 2021 Een persoonlijke presentatie of toelichting is altijd prettiger, als hier behoefte aan is dan hoor ik het graag. Ik kan het plan altijd afgeven voor inzage. Het idee achter de Energie Design bank is ook dat, hij on tour gaat (voorafgaand aan de mogelijke expositie) langs alle dorpen en buurschappen voor een plaatselijke en bijzondere ontmoeting. met uiteraard een mooi foto Moment om te kunnen delen, zo ontstaat er ook interactie. Denk aan locaties zoals natuurgebieden langs de dijk, kasteel Ammerzoden, de Maas, jachthavens, slot well, boer en tuinderijen, ’t klompen pad noem maar op Maasdriel heeft zoveel locatie mooie locatie. Hier zou ik graag 2 weken voor uittrekken, met het doel samen ontmoeten en delen.”

De Maas en De Waal die Maasdriel omringen vormen de grote inspiratiebron voor mijn werk als schilder. Ik ben professioneel opgeleid als beeldend kunstenaar (Tilburg) en heb mijn werk met grote regelmaat in het land geëxposeerd. Ik woon in Rossum, heb mijn atelier in Hurwenen én ben geboren en getogen in Hedel. Alle drie dorpen in de Gemeente Maasdriel. Ook mijn familie (van twee kanten!) woont al zeker drie eeuwen hier. Ik mag dus wel zeggen dat ik van geboorte een rasechte Hedelnaar, en daarmee Maasdrielenaar ben! Ik word dagelijks geraakt door het prachtige rivierenland met haar kenmerkende eigen licht, atmosfeer en wijdsheid. Het rivierengebied -en met name de schitterende Bommelerwaard- is mijn thuis. Ik woon en werk er en ben er geboren en getogen. De rivieren spelen in onze gemeente, en zeker ook in het leven van haar bewoners, een belangrijke rol. De verbondenheid van mijn werk met de rivieren mag duidelijk zijn en zou je kunnen bestempelen als TYPISCH MAADSRIEL. Daarom vind ik dat mijn werk eigenlijk terecht een plekje verdient in het Maasdrielse gemeentehuis! Reden te meer dat ik als Maasdsrielse kunstenaar én groot liefhebber van onze streek graag deelneem aan het initiatief KUNST IN DE GEMEENTE.

De grenzen opzoeken De combinatie van onze gemeentegrenzen en het portretteren van mensen in alle 11 kernen was mijn rode draad voor dit project. Ik heb de gemeentegrenzen digitaal verwerkt tot allemaal kleine vierkantjes. In deze vierkantjes komen allemaal verschillende portretten van mensen die daar wonen. Dus in Heerewaarden komen de mensen uit Heerewaarden en in Wellseind komen de mensen van daar. Na een aantal concepten had ik een concept wat bestond uit ongeveer 160 foto’s in de vorm van Maasdriel en de kleuren van de gemeente daar overheen.

Oog in oog met een beer in Nootdorp. Ook in staal uitgevoerd een imposante verschijning. Deze beer is gemaakt van een paar honderd driehoeken, resultaat van een digitale omzetting van een
3D scan. Elke driehoek staat onder een andere hoek waardoor een mooi spel met het invallende zonlicht ontstaat.

Het sculptuur is eerst in hout gemaakt in een Internationale Beeldhouwers Competitie in Italië.
Ik was afgevaardigde voor Nederland. Een aantal jaren later heb ik het beeld in brons laten gieten, maar met behoud van de hout structuur.
“Dado La Vuelta” betekent: ”Binnenstebuiten”.
Deze titel is gekozen omdat ik voornamelijk de binnenkant van de stam heb bewerkt.
Door de stam in de lengte in delen te zagen is de trechtervorm ontstaan.
Het sculptuur doet denken aan een ster of bloemvorm. Het brons is gedeeltelijk glad gepolijst.

Geïnspireerd door het ontkiemen van een zaden. Ieder jaar in de lente gebeurt het spontaan opnieuw, en daar moeten we zuinig op zijn.De Kiem

Meer informatie:
We stellen voor op de sokkel als een sculptuur een zuil te plaatsen waarop naast mensen ook dieren als medebewoners van Gilze-Rijen in beeld komen, mogelijk met bloemrijke kleurige toevoegingen. Stilte en zwijgen overheersen, poëzie is het doel – het beeld vertelt zijn eigen verhaal.

Hier vindt u een video over de voortgang van het beeld:
https://vimeo.com/703312202

Over Heren4:
Wij zijn een collectief van kunstbroeders uit Tilburg die ongeregeld samenwerken. In ons associatieve werk proberen we de tragiek van de menselijke conditie te lijf te gaan. Vaak met humor, nooit vrijblijvend. Volgens mensen die het weten kunnen zijn we ‘dieren onder invloed’ (- van zelfverzonnen absurditeiten). Als makers van poëtische installaties omhelzen wij dit inzicht van harte!

Waarom wilde ik dit schilderij ” een nieuwe dag ” noemen omdat elke dag een nieuwe dag is, een nieuwe begin dus, dit is een eindeloze ritme van het leven. Het water is de balans van het leven en de golfslag is zijn cyclus. De zon versnelt het water en veroorzaakt golfvorming. Elke keer dat de zon opkomt en ondergaat, worden kleuren gevormd door reflecties op het water. Daar worden mensen blij van.

Het ontwerp bestaat uit 2 oneindige vormen zonder begin of eindpunt, die in elkaar verwikkeld zijn.
Het is ook een symbolische verwijzing naar de moeilijke periode (pandemie) waarin we momenteel zitten en waar ook maar geen einde aan dreigt te komen.
Dit werk staat op een rotator zodat het vrij op de sokkel kan bewegen. De wind en de windrichtingen bepalen de draaiende dynamiek van het object.
Het origineel is van RVS of Cortenstaal, maar het exemplaar voor op deze rotonde zal van kunststof geschuimde pvc plaat gemaakt worden.
Dit maakt het werk licht en kan daardoor gemakkelijk in de wind bewegen
De kleur is wit als contrast met de natuurlijke bosrijke omgeving.
Er zou zelf een dynamo aangekoppeld kunnen worden voor het opwekken van energie.

Meer informatie:
Als vrij scheppend vormgever autodidact en winnaar van de Prix de Oosterhout 2002 met twijfel van de beoordelingscommissie in mijn amateurstatus, terwijl mijn werkzaam leven dat van techneut beroepsmilitair is geweest. Mijn werk bestaat voornamelijk uit afval van diverse materialen. Dit beeld bestaat uit plaatijzer, betonijzer en profielijzer.
De afmetingen zijn 170 x75 x 40 cm. Enige scholing heb ik genoten in het driedimensionaal werk bij Niko de Wit van het kop boetseren en bronsgieten en het hakken in steen bij onze succesvolle leraar beeldhouwen Adriaan Seelen.

Het paard staat symbool voor het harde werken van alle inwoners van Stein, Goud als beloning en de rode bal staat voor de tomeloze energie.

Dit beeld is ontstaan uit een jeugdherinnering. Een balkonscene, waarbij ik terugblik op het begin van mijn jeugd, naar de teil waar ik graag inzat, op het balkon van mijn ouderlijk huis. Het verbeeld ook het eerste moment van bewustzijn. En is tevens een verwijzing naar het eind, naar de dood van Marat, ooit geschilderd door Jacques Louis David. Heden en verleden komen samen, mooie jeugdherinneringen, bewustzijn en het onontkoombare.

Dit beeld is uitgevoerd in keramiek, in bezit van particuliere verzamelaars. In beschilderd brons wordt het dit jaar geëxposeerd in Murcia Spanje bij TWO art gallery. Mocht u willen overgaan tot plaatsing op de betonnen sokkel dan komt het bronzen beschilderde beeld op een houten transparante zuil van onbewerkt hout te staan waar het licht doorheen speelt, verwijzend naar het vlonder op het balkon, voor mij als kind fascinerend, wat daarin viel verdween…..

Een jaar geleden heb ik een foto gemaakt van het hoge water van de maas.

Het zicht vanaf de Hoornkamp in Ammerzoden naar Well.

Ik heb me door deze foto laten inspireren om dit schilderij te maken. Mijn eigen ding heb ik erin verwerkt. Dat wil zeggen dat je het dorpje Well niet zult herkennen als zodanig. Het water stond wel tot onder aan de dijk. Helaas zullen deze overstromingen steeds meer voorkomen. Ik vraag me dan ook af of er niet gezocht kan worden naar een oplossing om al dat water ergens op te slaan, zodat het gebruikt kan worden in te droge tijden, die helaas ook steeds meer voorkomen.

Het verwrongen staal van oorlog wordt een bloem. Helaas is de titel nog actueel……

Het betreft een paard in de afzet van een sprong.

Dit is een bestaand werk welke ik recent gemaakt heb, en speciaal voor deze gelegenheid heb ik het “Mare liberum” genoemd. Het bestaat volledig uit metaal (onderdelen van oud ijzer). Mijns inziens sluit dit schip aan bij het thema Hugo de Groot vanwege zijn boek Mare liberum, waarin hij stelde dat de zee vrij bevaarbaar is en niemands eigendom.

Verbeelding van mens en natuur. verbeelding van de natuur in mensen handen verbeeld. Een hand van het element aarde, de rimpels, de groeven, een vaste vorm
en een hand van water en lucht, een ondefinieerbare vorm, ijl, vluchtend, vliedend.
Er zijn vele uitdrukkingen waar handen een basis vormen:
op handen zijn: er zijn dingen gaande…
op je handen zitten: niet ingrijpen.
de handen in de schoot leggen: berusten
de handen in elkaar slaan: samenwerken

mijn beeld bestaat uit 2 handen, samenwerkend, in elkaar overlopend, elkaar aanvullend, elkaar volgend. Niet zonder elkaar kunnend.
Een mooi thema dat eigenlijk heel universeel is maar ook hier met betrekking op Nijkerk.
De gemeente en de bewoners, de samenwerking, de verbinding…..
Hoe alles met elkaar samenhangt, en inderdaad niet zonder elkaar kan. Het is verbazend.

De ene hand, als de ondersteunende, opvangende hand, de aarde.
De andere hand, de vliedende, de vluchtige, de lucht of het water
De baleinen van het frame lopen volledig in elkaar door.

Uitleg
Het waargebeurde verhaal over de spectaculaire ontsnapping van Hugo de Groot in een boekenkist, leest als het verhaal van een hoofdpersoon die uit zijn eigen boek wil ontsnappen om zich te onttrekken aan het gruwelijke avontuur waarin hij terecht is gekomen. Hugo de Groot vluchtte voor onverdraagzame en hypocriete bekrompenheid die gedreven werd door angst voor verlies van macht.
Hoe actueel is dit thema in 2021, 400 jaar later ?!

Technische uitvoering
Het definitieve object wordt uitgevoerd in Corten staal. Letters op de voorkant in rvs en infobord op de achterkant van het boek ook in rvs.

Meer informatie:
VERBINDEN – Inherent aan de mensen is dat zij zich onderscheiden door hun afzonderlijke individuele geaardheid, ze zijn verschillend van uiterlijk maar hebben een onderlinge verwantschap. Uit voorafgaande thesen vloeit de ten grondslag liggende dialectiek van gevisualiseerde personificaties voort, het verschil tussen manlijke en vrouwelijke karaktereigenschappen.
Essentieel bij het stereotype man is heerser, jager, macho en voor het vrouwelijk harmonieus, berustend, samen vormen zij een communicatief krachtveld, waarbij de een de ander aanvult.
Deze verbindende aspecten tussen de vormgeving, vertalen zich in diversiteit van sculpturaal materiaalgebruik van strak/ hoekig/ rechtlijnig en gesloten naar ronde open vorm elementen. Zodoende is ieder detail van deze afzonderlijke plastische verbeeldingen een communicatiemiddel, welke in gebezigde opbouw structuur als een twee eenheid samengaan tot uiting komt.

Het gaat om een stenen beeldhouwwerk die ik in prive bezit heb momenteel. Het beeldhouwwerk is gemaakt naar aanleiding van mijn bezoek aan het concentratiekamp Auschwitz-Birkenau en het draagt de titel: “The fragile memory of Hope”.
Ik ben van mening dat de titel genoeg zegt omtrent hetgeen ik in abstractie heb willen uitbeelden. Desgewenst kan ik dit beschrijven en middels een QR-code op de sculptuur leesbaar maken voor de toeschouwer. Maar vanwege het precaire onderwerp kies ik er op dit moment voor om alleen de titel mee te leveren. Op deze manier kan men juist in deze, voor velen moeilijke tijd, zich identificeren met hetgeen de titel verteld.

Dit beeld speelt met materiaal en vorm. Door het sleuvenpatroon in de stalen plaat wordt deze

elastisch en vormbaar. De contour van de elementen waar dit beeld uit is opgebouwd kunnen

in elkaar haken en ‘houden elkaar vast’. Daarmee vormt zich de 3 dimensionale sculptuur. Eén

losse plaat is alleen buigzaam, maar drie platen die in elkaar haken staan continue onder spanning

– houden elkaar in balans. De delen brengen hun elastische spanning over op elkaar (transmissie

= overdracht) en vinden hun evenwicht in deze driedimensionale vorm.

Het beeld Wachter heeft een frontaal aanzicht en heeft de suggestie van een uitkijkpost. Het beeld is ontstaan door een horizontaal beeld te doorsnijden en de delen daarna op elkaar te zetten.

Een diagonale getrapte sleuf doorklieft het beeld en verbindt de twee ogenschijnlijke delen met elkaar. De smalle sleuf veroorzaakt een sterke licht- en schaduwwerking die het beeld een extra spanning geeft.

‘Misschien heeft u weleens een gootspook gezien? In Maasdriel bevinden er zich een stuk of tien. Ze zitten op of aan de huizen, meestal in of bij de goot. Een goot voert het regenwater af en veel gootspoken kun je daarom tot de categorie waterdieren rekenen. Een mooi voorbeeld is dit waterspook, speciaal voor deze prijsvraag samengesteld.

Veel gootspoken hebben een achterliggende betekenis die betrekking heeft op de bewoners van een pand, een fantasiefiguur, dier of een beroep voorstellend. Het waterspook kun je op verschillende manieren opvatten: Gewoon een grappig beest dat je laat schrikken wanneer ie uit het water komt; een personificatie van het water, de watersport en de rivieren waar we in Maasdriel mee omringd zijn, of het figuurlijke spook waar we bang voor zijn zoals overstromingen door klimaatverandering.

Voor deze ene keer eens niet als alle andere gootspoken hoog op de huizen. Laten we het recht in de ogen kijken. Het Waterspook kun je aanraken …  als ie gekozen wordt voor in het gemeentehuis van Maasdriel.’

Meer informatie:

Wat ons allen bezighoudt zijn de veranderingen van het weer en de vraag hoe we ons aan kunnen passen in de toekomst. Door het gebruik van watertorens  raakten we opgewonden over de mogelijkheid tot stromend water. Nu krabben we ons achter de oren over de stijgende waterspiegel. De opwarming van de aarde brengt ons in een precaire situatie. Waar vluchten we heen en wat biedt ons een mogelijkheid. Wellicht zoeken we het hogerop en verdicht onze woonomgeving zodat er plaats blijft voor iedereen.

Betekenis: Het beeld is zo gehakt dat er gladde en ruwe rondingen rondom lopen.
Ook is er aan de voorkant een opening aan de bovenkant.

Motivatie: Als het geplaatst zou mogen worden, zou ik het na een jaar aan degene willen geven die een leuke motivatie brief of mail schrijft.
Origineel staat hij bij ons op een cortenstaal sokkel van 60 cm boven de grond.

De betekenis van het kunstwerk: ‘De Verbinding’ is letterlijk het zoeken naar verbinding met jezelf en de ander in je eigen omgeving. Ik heb gekozen voor een ronde organische, vrouwelijke vorm. Op deze vorm is een witte lijn aangebracht die de ruimte verdeelt in verschillende organische vormen en vlakken. Dit symboliseert de verschillen die mensen ten opzichte van elkaar hebben, maar uiteindelijk zijn we allemaal verbonden met elkaar. De ronde vorm staat ook voor volledigheid.

Typisch de cultuur van Maasdriel

In mijn oeuvre lopen verschillende technieken door elkaar, schilderwerk, waarin de materie verf zelf een centrale plaats inneemt, beelden in verschillende materialen en foto’s. De werken twee – en drie dimensionaal beïnvloeden elkaar, ze vullen aan of bieden een ander, breder, perspectief. Zo ontstaat werk, autonoom en verbonden, dat als metafoor kan worden gelezen voor de waarneming en de invloed die tijd, context en “kennis” op die waarneming uitoefenen. Centraal binnen dit oeuvre staat het gebruik van symbolen, waarvan “het wiel” er één is. Dit wiel is dan teken van en voor (de) tijd, eeuwigheid en immer doorgaande beweging, verandering en dynamiek Ook Tijd-Totem III is door het gebruik van het “wielsymbool” een typisch voorbeeld van mijn werk. Hier zijn meerdere wielen (tijdperken) verbonden en verweven. Tijden, geschiedenissen, verhalen kleine en grotere gaan in elkaar over en vormen zo ketens, verwantschappen en verbintenissen.

Is ook de cultuur van deze hechte gemeenschap.

Symboliseert de eindeloosheid van het bestaan.

“Met de vraag uit de omgeving Truus Jij moet wel meedoen. tuurlijk heel graag zelfs! Met jullie vraag! Wat is typisch Maasdriel ! in de loop der jaren het verlangen om mijn omgeving (die zo mooi is) in mijn werken te verstoppen. Na 37 jaar bewoner van Maasdriel te zijn nog steeds die verwondering van de mooie omgeving de mensen de cultuur het bruisende dorpsleven. Dit werk “Energie” is ’n kuip vol kleur en hoop, die ik als symbool en kunstwerk voor kunst in de gemeente wil aandragen. “Energie” is een Design Bad van Villeroy & Boch, deze is uniek doordat er een zit element van is maken. Het Design Bad wordt gepresenteerd op een 50cm waardoor de buik en schildering ook goed zichtbaar wordt. De zuil is een verlengstuk van het Design Bad. Een bankje in de openbare ruimte, park, speeltuin noem maar op is als een ontmoetingsplaats Een ontmoetingsplek waar we samen nu allemaal zo naar verlangen en typisch Maasdriel Deze buik van de kuip zit vol energie, kleur, symbolen, ideeen en plannen voor de toekomst wat typisch Maasdriel is we willen verder, ontmoeten, ontwikkelen en samen delen. Ik hoop oprecht dat dit stukje “Energie”” de bewoners en bezoeker van Gemeente Maasdriel iets extra kan geven. Die op ieders gezicht weer ’n glimlach kan toveren, om er samen vol energie weer iets moois van te maken in 2021 Een persoonlijke presentatie of toelichting is altijd prettiger, als hier behoefte aan is dan hoor ik het graag. Ik kan het plan altijd afgeven voor inzage. Het idee achter de Energie Design bank is ook dat, hij on tour gaat (voorafgaand aan de mogelijke expositie) langs alle dorpen en buurschappen voor een plaatselijke en bijzondere ontmoeting. met uiteraard een mooi foto Moment om te kunnen delen, zo ontstaat er ook interactie. Denk aan locaties zoals natuurgebieden langs de dijk, kasteel Ammerzoden, de Maas, jachthavens, slot well, boer en tuinderijen, ’t klompen pad noem maar op Maasdriel heeft zoveel locatie mooie locatie. Hier zou ik graag 2 weken voor uittrekken, met het doel samen ontmoeten en delen.”

“Hoe Rossum & Driel samen komen op een bankske”

Ik ben een aantal keren in India geweest en waar ik enorm onder de indruk was van de geometrische patronen die daar in de architectuur toegepast worden. Daar ligt de inspiratie voor deze werken. Omdat de geometrische patronen in alle richtingen tot in het oneindige herhaald kunnen worden verbeelden ze daarmee ook onze aanwezigheid op de tijdspiraal. En doordat dit beeld een uitsnede is uit zo’n eindeloos patroon geeft het ook de relatie aan met onze aanwezigheid in het hier en nu.

Voor mij zijn de rivieren belangrijk, de Maas & Waal, dat wassend water en dan de eeuwen oude dorpjes met hun rijke verleden. Bij Rossum komen de Maas & Waal bij elkaar bij de sluis, Rossum aan de waal, Kerkdriel aan de Maas.

Dit schilderij heb ik gemaakt in het Rembrandtjaar 2019. 350ste sterfjaar van Rembrandt. Mijn uitgangspunt was de Nachtwacht, met daarin verwerkt alle Ammerooise dieren bijnamen van vroeger en nu. Ik heb ze allemaal op de plaats van de mensen in de Nachtwacht gezet. Ik heb met heel veel plezier aan dit schilderij gewerkt. En omdat het is gemaakt met de dieren bijnamen van mensen uit Ammerzoden, dacht ik dat het heel goed zou kunnen passen als kunst in de gemeente Maasdriel.Van links naar rechts: Boven :Het hundje, het Duifke,de Spreeuw, de Keu, den Bok, het Ratje, den Haan, de Meeuw, de Muis, de Sijs, de Kuus, de Karekiek. Onder: de Kat, het Hert, het Schupke, de Mossel, de Spin, den Beir, de Kikvors, den Aerend,de Poes, de Mus en helemaal onderin, den Baars.

Duurzaamheid is het thema van de Tulp – van bouwmateriaal tot natuurlijke schoonheid.Met steigerbuizen zijn reusachtige constructies te maken en eenvoudig weer af te breken, waardoor het jarenlang opnieuw gebruikt kan worden. In de Tulp komt dit duurzame materiaal in symboliek tot leven. Toonbeeld van duurzaamheid, van ongekende schoonheid; een steiger is daarna nooit meer een steiger maar een duurzaam hulpmiddel bij onze opgave om de wereld duurzaam en klimaatbestendig te maken!

Deze installatie is interactief. Wat mij opviel tijdens een bezoek aan het Driels museum is dat de gids bij vrijwel ieder voorwerp een anekdote wist. Ook in Kasteel Ammerzoden en in het bezoekerscentrum in Heerewaarden wordt enthousiast over de rijke historie verteld. Verhalen vertellen zou weleens iets typisch Maasdriels kunnen zijn. Het lijkt me boeiend wat de inwoners van Maasdriel, de bezoekers van het gemeentehuis, zelf bij deze inzending bedenken. Bij de put ligt een pen met een kladblok waarop iedereen zijn of haar uitleg bij het beeld kan geven, mogelijk met titel.

“Terwijl we met de fiets op de pont bij Alem stonden en nog niet vertrokken waren. Zag ik het mooie beeld van de boom bij het water. Dat beeld heb ik gefotografeerd en daarna geschilderd.”

” Waarom dit portret? Ook portretten schilder ik graag en omdat het iemand betreft die in een bekende kapperzaak werkt in Kerkdriel dus voor wat mij betreft typisch iets Maasdriels is.”

De Maas en De Waal die Maasdriel omringen vormen de grote inspiratiebron voor mijn werk als schilder. Ik ben professioneel opgeleid als beeldend kunstenaar (Tilburg) en heb mijn werk met grote regelmaat in het land geëxposeerd. Ik woon in Rossum, heb mijn atelier in Hurwenen én ben geboren en getogen in Hedel. Alle drie dorpen in de Gemeente Maasdriel. Ook mijn familie (van twee kanten!) woont al zeker drie eeuwen hier. Ik mag dus wel zeggen dat ik van geboorte een rasechte Hedelnaar, en daarmee Maasdrielenaar ben! Ik word dagelijks geraakt door het prachtige rivierenland met haar kenmerkende eigen licht, atmosfeer en wijdsheid. Het rivierengebied -en met name de schitterende Bommelerwaard- is mijn thuis. Ik woon en werk er en ben er geboren en getogen. De rivieren spelen in onze gemeente, en zeker ook in het leven van haar bewoners, een belangrijke rol. De verbondenheid van mijn werk met de rivieren mag duidelijk zijn en zou je kunnen bestempelen als TYPISCH MAADSRIEL. Daarom vind ik dat mijn werk eigenlijk terecht een plekje verdient in het Maasdrielse gemeentehuis! Reden te meer dat ik als Maasdsrielse kunstenaar én groot liefhebber van onze streek graag deelneem aan het initiatief KUNST IN DE GEMEENTE.

De ‘geluksdrager’ maakt Maasdriel vol van verwachting!

De Dorpswaard Birdy is uniek in zijn soort. Met veel plezier kijkt de Birdy terug op deze typische Maasdrielse Golf Club

“In mijn kunstenaarspraktijk van meer dan veertig jaar zijn er een aantal periodes te onderscheiden van 1997 tot 2012 boetseerde ik talloze, vaak figuratieve sculpturen die ik oa in brons goot, uit deze periode stamt ook mijn inzending, aan deze tijd ging een meer constructieve en abstracte periode vooraf, hiervan zijn diverse werken opgenomen in particuliere- en instellingen collecties, oa van het Amphia ziekenhuis, de Rechtbank in Breda en Audax bv te Gilze Vanaf 2012 tot heden werk ik op papier in de twee dimensies, en bereid ik een tentoonstelling voor in maart 2021”

In mijn schilderwerk spelen landschappen vaak een ondergeschikte rol. Soms zijn ze onderdeel van een beeldend lijnenspel van ‘roadscapes’, of de achtergrond van een ander schouwspel. Maar in dit tweeluik wilde ik het rivierenlandschap de hoofdrol geven. Het karakteristieke van dit gebied zit ‘m voor mij in de steeds wisselende uitzichten, die voortdurend nieuwe perspectieven laten zien. Een opeenvolging van landschappen en vergezichten. Aan elkaar verbonden door het water, met een steeds veranderend lijnenspel van uiterwaarden, dijken en dorpjes. En er wordt wat afgewandeld, gefietst en uitgewaaid op die dijken!

Dit tweeluik probeert die sfeer te vangen. Als onderdeel van een beeldend onderzoek naar de persoonlijkheid van de dijken in Maasdriel. Het toont de dijk tussen Rossum en Hurwenen. Ik zocht naar een manier om in één beeld dat stuk dijk te typeren. Daarvoor koos ik een birds eye perspectief, om die weidsheid te kunnen laten zien. Een vervreemdend perspectief, met de Waal die het beeld domineert, als imposante tegenmal van het groene land.

“Dit object heb ik gemaakt van een pop van de kringloop voor ?2,- de bloemetjes appeltjes besjes peertjes enz. Van alles wat er in Maasdriel geteeld wordt heb gekregen. De pop is van porselein, een rok gemaakt van stof en alle bloemetjes en vruchtjes gedoopt in de verf en op de pop geplakt. Daarna het gehele object wit gespoten.”

Een ode aan alle champignon pluksters die met hun slecht betaalde werk een grote bijdrage leverde aan de welvaart van Maasdriel.

Relatie met Typisch Maasdriel: Gevonden langs de Maas in Kerkdriel

Ons typisch Maasdrielse project, daar hebben wij een hele avond over gebrainstormd, dit is het resultaat, de ondergrond is de Maasdrielse vlag met eenvoudig geschilderde figuren, 16 bijnamen van Maasdrielse families.

Hierbij de inzendingen van De Dames van dubbel-D atelier, deze 2 projecten zijn gemaakt door 6 dames uit Kerkdriel in de leeftijd 65/73 jaar. De uil zou in het gemeentehuis niet misstaan daar vele WIJZE beslissingen moeten worden genomen.

De grenzen opzoeken De combinatie van onze gemeentegrenzen en het portretteren van mensen in alle 11 kernen was mijn rode draad voor dit project. Ik heb de gemeentegrenzen digitaal verwerkt tot allemaal kleine vierkantjes. In deze vierkantjes komen allemaal verschillende portretten van mensen die daar wonen. Dus in Heerewaarden komen de mensen uit Heerewaarden en in Wellseind komen de mensen van daar. Na een aantal concepten had ik een concept wat bestond uit ongeveer 160 foto’s in de vorm van Maasdriel en de kleuren van de gemeente daar overheen.

“een kunststofbeeld , dat meer terughoudendheid en betrokkenheid als dualiteit laat zien. Zonder het kontakt te missen en de warmte voelbaar te laten. Twee mensfiguren, rug aan rug. “

“een stenen beeld, dat typisch weergeeft , wat mij als buitenstaander opviel aan de mensen,die ik ontmoette, vooral tijdens het uitlaten van mijn hond. De inwoners van Maasdriel willen weten wat je doet en wie je bent. Maar ook het exposeren gedurende 10 jaar met Kunst Kiezel en Klei- route heeft mensen van mijn werk doen genieten .”