Ik maak al decennialang kunstwerkjes, naar eigen idee en creatieve inval. Voornamelijk van metaal en/of glas dat er al een leven op heeft zitten, en het heeft vaak een achtergrondverhaal: wat was het voorheen en waarvoor heeft het gediend. Ook de bewerking en gebruik van verbindingsmiddelen uit vervlogen tijden b.v. klinknagels en/ of vierkante bouten/moeren geven, een indicatie van de leeftijd; soms is dat meer dan een eeuw oud. Dit geeft een extra dimensie aan het object. In Maasdriel is dit fruit als twee handen op een buik. We zijn (ik ben) er mee opgegroeid; van Sterappel tot Lola, van Doyenne du Comice tot Conferance. De Appel en peer zijn vervaardigd van oud metaal dat afkomstig is van een verwarmingsketel die jaren dienst had gedaan in een broeikas in Maasdriel die door zijn leeftijd werd vervangen. De fruitschaal: tijdens de corona-opruimweken medio mei werden mij wat kromme en roestige stukken metaal met een lach aangeboden: “Maak er maar iets van”. Dit is het resultaat.

Ik maak al decennialang kunstwerkjes, naar eigen idee en creatieve inval. Voornamelijk van metaal en/of glas dat er al een leven op heeft zitten, en het heeft vaak een achtergrondverhaal: wat was het voorheen en waarvoor heeft het gediend. Ook de bewerking en gebruik van verbindingsmiddelen uit vervlogen tijden b.v. klinknagels en/ of vierkante bouten/moeren geven, een indicatie van de leeftijd; soms is dat meer dan een eeuw oud. Dit geeft een extra dimensie aan het object. We leven tussen Maas en Waal. Water en schepen, we zien ze dagelijks. En wat is er mooier dan een rank zeilschip met de wind in de zeilen? Het schip, de romp, is een oud pikhouweel. Dit werd gebruikt voor zwaar en grof werk maar is nu getransformeerd tot een rank zeilschip. Het materiaal van de zeilen is afkomstig van een verwarmingsketel die jaren dienst had gedaan in een broeikas in Maasdriel en vanwege zijn leeftijd werd vervangen. De golven: dit prachtige stuk hout is achtergebleven toen de Maas zich na hoog water weer terugtrok. Ik vond het bij het veer in Alem.

Typisch Maasdriel:”VAN WIE ZEDDE GIJ ER EEN” En:”DOE MAAR GEWOON DAN DOE JE GEK GENOEG` Mijn schilderijen passen niet persé in het thema typisch Maasdriel. Wat wel typerend is voor met name Kerkdriel is doe maar gewoon dan doe je gek genoeg. Tijdens mijn periode als secretaresse voor de Culture Vereniging Maasdriel viel het mij al op hoeveel verborgen talent er hier zich achter gesloten deuren bevindt. Dat in overweging nemend heeft me doen besluiten om mee te doen en voor deze twee kunstwerken te kiezen. Met als titel: Meneer Echser op bezoek in Kerkdriel. (of Maasdriel zoals U wilt). M.C.Escher (1898-1972)

Typisch Maasdriel:”VAN WIE ZEDDE GIJ ER EEN” En:”DOE MAAR GEWOON DAN DOE JE GEK GENOEG` Mijn schilderijen passen niet persé in het thema typisch Maasdriel. Wat wel typerend is voor met name Kerkdriel is doe maar gewoon dan doe je gek genoeg. Tijdens mijn periode als secretaresse voor de Culture Vereniging Maasdriel viel het mij al op hoeveel verborgen talent er hier zich achter gesloten deuren bevindt. Dat in overweging nemend heeft me doen besluiten om mee te doen en voor deze twee kunstwerken te kiezen. Met als titel: Meneer Echser op bezoek in Kerkdriel. (of Maasdriel zoals U wilt). M.C.Escher (1898-1972)

Dit is de stromende Maas bij Ammerzoden, gezien vanaf het bankje in de buurt van de speeltuin. Mijn motivatie: Maasdriel is een gemeente op het “eiland” Bommelerwaard, omgeven door rivieren. De Waal en de Maas. Mijn leven in de Bommelerwaard in de Gemeente Maasdriel is gedomineerd door de Maas. Ik heb er bij gewoond, erin gezwommen, erop gevaren en genoten van zijn rust als ik er langs wandel. Dus de Maas in de gemeente Maasdriel is voor mij echt een “Levensader”!!Vandaar dat ik hem in verschillende fases in mijn leven geschilderd heb.

“een stenen beeld, dat typisch weergeeft , wat mij als buitenstaander opviel aan de mensen,die ik ontmoette, vooral tijdens het uitlaten van mijn hond. De inwoners van Maasdriel willen weten wat je doet en wie je bent. Maar ook het exposeren gedurende 10 jaar met Kunst Kiezel en Klei- route heeft mensen van mijn werk doen genieten .”

“een kunststofbeeld , dat meer terughoudendheid en betrokkenheid als dualiteit laat zien. Zonder het kontakt te missen en de warmte voelbaar te laten. Twee mensfiguren, rug aan rug. “

De grenzen opzoeken De combinatie van onze gemeentegrenzen en het portretteren van mensen in alle 11 kernen was mijn rode draad voor dit project. Ik heb de gemeentegrenzen digitaal verwerkt tot allemaal kleine vierkantjes. In deze vierkantjes komen allemaal verschillende portretten van mensen die daar wonen. Dus in Heerewaarden komen de mensen uit Heerewaarden en in Wellseind komen de mensen van daar. Na een aantal concepten had ik een concept wat bestond uit ongeveer 160 foto’s in de vorm van Maasdriel en de kleuren van de gemeente daar overheen.

Hierbij de inzendingen van De Dames van dubbel-D atelier, deze 2 projecten zijn gemaakt door 6 dames uit Kerkdriel in de leeftijd 65/73 jaar. De uil zou in het gemeentehuis niet misstaan daar vele WIJZE beslissingen moeten worden genomen.